شاخهای از شجره طوبی
علامه فیلسوف حاج شیخ حسن حسن زاده آملی پیرامون شخصیت جناب حاج شیخ جعفر مجتهدی فرمودند:
آقای حاج شیخ جعفر مجتهدی انسان الهی بودند، برایم سخت است که بخواهم بگویم فهمیده دفتر وجودشان را ورق میزنم و برای شما قرائت میکنم؛ حقاً این ادعا را ندارم. ایشان خوب مراقبت میکردند و کشیک نفس میکشیدند و حضورشان بسیار قوی بود و حقیقتِ «في مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَليكٍ مُّقتَدِرٍ» در ایشان پیاده شده بود، یعنی واقعیتِ:
از یمین و از یسار و تحت و فوق نور او بر گردنم افکنده طوق
را در این عزیز مشاهده میکردیم.
جناب حاج عبد الصّمد همدانی در بحرالمعارف آورده است که تنی چند از خواصّ حضرت وصی، امام امیرالمومنین علی علیهالسلام در محضرشان بودند که آن حضرت فرمودند: عارف بالله را در زمین و آسمان و … نمییابی، در بهشت و جهنم هم نمییابی. ِ«في مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَليكٍ مُّقتَدِرٍ» يعنی در پیشگاه خدا.
اگر بهشت شیرین است، بهشت آفرین شیرینتر است، لذا جناب نبیّ اکرم حضرت رسول صلیاللهعلیهوآله روایت فرمودند: عشق بهشت به سلمان بیش از عشق سلمان به بهشت است، برای اینکه سلمان زینت بهشت است و بهشت آفرین را طالب است.
این اشخاص، بزرگانی هستند که «احیاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرزَقون» و الآن هم که از این نشئه دنیا رخت بر بستهاند، میتوان از ارواح مقدسشان استمداد جست.
افسوس که قدر خودمان را نشناختهایم و درست کشیک نفس نکشیدهایم!
در پیشگاه انسانهای الهی زانو نزدهایم و به حقیقتِ انسان کامل پی نبردهایم و به «إنَّ هذا القُرانَ يَهدي لِلَّتي هىَ اَقوَمْ» توجه نکردهایم! و به «یا اَيُّها الَّذينَ آمنوا اسْتَجيبُوا للهِ و لِلرَّسولِ اِذا دَعاكُمْ لِما يُحييكُم» گوش فرا ندادیم و در نتیجه به حقیقت انسان پی نبردیم.
من آقای مجتهدی را خیلی دوست داشتم و فانی در ایشان بودم و گاه گاهی خدمتشان تشرف مییافتم. با آیة الله کشمیری، چه روزها و شبهایی را سپری کردیم، و سالیانی در خدمت علامه طباطبایی و برادرشان، و آیت الله سید مهدی قاضی و جناب شیخ محمد تقی آملی بودم اما هر چه بخواهید آقای مجتهدی را دوست دارم. انسان الهی نورانی بود و جان پاکی داشت. بسیار بزرگوار بود، بسیار مراقب خودش بود، خیلی کشیک نفس میکشید. باز میگویم انسان الهی بود، فانی بالله بود و بنده فانی در ایشان بودم، این واقعیت امر است، رَفَعَ الله درجاتَه.
در مورد این بزرگان، خیلی با احتیاط باید حرف بزنیم و نباید به گزاف دهان بگشاییم که مبادا موجب هتک حرمت آنها بشود. وجودشان در میان مردم موجب نزول برکات بود؛ تا دیگر کِی یک انسانی مثل این بزرگواران در اجتماع پیدا شود. آنها مصادیق و مظاهر شجره طیبه طوبی بودند، شجره طوبی مراتب دارد.
در روایت است که در هر خانه اهل ولایت، شاخهای از شجره طوبی فرود آمده است و اهل ولایت در هر خانه، شاخهای از شجره طوبی هستند. خداوند توفیق دهد تا از برکات انفاسشان بهرهمند شویم…
عرفان ايشان مستقيماً از حضرت اميرالمؤمنين علی عليهالسلام بود
حضرت آیة الله بختیاری فرمودند: بنده اساتید زیادی دیدهام ولی از بین تمام آنها علاقه شدیدی به آقای مجتهدی دارم؛ زیرا عرفان ایشان سبک خاصی است که کمتر به چشم میخورد.
توضیح بیشتر این که عرفان اقسامی دارد: از جمله یک قسم، عرفان نظری است که جهت علمی دارد و البته با ارزش است. قسم دیگر، عرفان عملی است که در اثر ریاضت نفس و از ناحیه عمل حاصل میشود، قسمی از عرفان اکتسابی است و انسان آن را تحصیل میکند و قسمتی دیگر نظیر علم لدّنی است.
یک قسم عرفان هست که بنده اسمش را عرفان علوی گذاشتهام و بالاترین اقسام عرفان است که در تمام کانال ها و راههایی که به خداوند منتهی میشود، مستقیماً از ناحیه حضرت مولا امیرالمؤمنین عليهالسلام اخذ میشود و سالک در جذبه عشق علوی واقع میشود، که آقای مجتهدی این گونه بودند و همین نکته مرا شیفته ایشان کرده است.
مقاماتی دست یافته است که پیران طریق و بزرگان عُرفا به آن مقام رسیدهاند
جناب حاج ملا آقا جان زنجانی در اواخر عمر شریف خود به آقای حاج ابراهیم اسفهلانی و عدّهای از دوستان، با تعجب فرموده بودند: در سیر و حالت مکاشفه، جوانی از اهل تبریز (به نام جعفرآقامجتهدی) را به من نشان دادهاند که بسیار آراسته ونورانی است، او در این سن جوانی به عنایات ائمه اطهار علیهمالسلام به حالات و مقاماتی دست یافته است که پیران طریق و بزرگان عُرفا به آن مقام رسیدهاند!! ومن مأمور شدهام تا ودایع معنوی خود را به ایشان بسپارم. سپس حاج ملاآقاجان به عتبات سفر کردند وپس از پیدا کردن آقای مجتهدی، یک هفتهای را با ایشان خلوت نمودند.
جناب اسفهلانی میفرمودند؛ پس از این ماجرا و ملاقات حاج ملاآقاجان با آقای مجتهدی، هنگام بازگشت حاج ملاآقاجان از عتبات، بنده شبی را تاصبح در خدمت ایشان بودم و از صحبتهایشان دریافتم که این حاج ملاآقاجان، حاج ملاآقاجان قبل نیست و ایشان از دیدار آقای مجتهدی بسیار منقلب و سرا پا محو حالات روحانی آقای مجتهدی شده بودند.
عشق حسینی، ایشان را به مقامات عالیه رسانید
حضرت آیت حاج سید عزّالدین زنجانی پیرامون شخصیت حاج شیخ جعفر مجتهدی فرمودند: از جمله مردان بزرگ الهی، جناب آقای حاج شیخ جعفر مجتهدی است. ایشان از خانواده علم و فقاهت و اجتهاد و بسیار شریف بودند که هم از جهت مادی و هم از جهت علمی بارز هستند. ایشان در همان اوایل نوجوانی در اثر محبت به حضرت اباعبدالله علیهالسلام از مادر خود اجازه میگیرند و میگویند: شما حق خود را به من ببخشید؛ و بدین گونه از دیارشان جدا شده و با پای پیاده به طرف کربلای معلی حرکت میکنند و در آن جا معتکف گشته و جلوی حرم مطهر، در «قیصریه اخباریها» مشغول به کفاشی میشوند، و پیوسته در حین انجام کار، به گنبد مطهر نظر میانداختند و اشک میریختند، و به این صورت، عشق حسینی، ایشان را به مقامات عالیه رسانید .
ولایتش به رخ می کشید
آیت الله حاج سید محمد باقر ابطحی فرمودند: واقع مطلب این است که آقای حاج شیخ جعفر مجتهدی، ولایتش به رخ می کشید و انسان، مقهور ولایت ایشان بود.
برگرفته از کتاب لالهای از ملکوت