تفسیر آیه 98 سوره مریم

خداوند در آیه ۹۸ سوره مریم می‌فرماید:

 

«وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا»

 

«و چه بسيار نسل‌هايى كه پيش از آنان هلاك كرديم. آيا كسى از آنها را مى‌يابى يا كمترين صدايى از ايشان مى‌شنوى؟»

 

نابودی کافران؛ سنت همیشگی خداوند

 

خداوند در آخرین آیه سنت همیشگی خود را اعلام می‌کند که سنت او نابود کردن افرادی است که در مقابل او موضع‌گیری دارند؛ در واقع این نابودی را خود فرد انتخاب می‌کند. مقابله با خدا و رسول را خود فرد انتخاب می‌کند که حکم هلاکت برای او صادر می­شود. گرچه ظاهراً در این عالم زندگی می‌کند؛ اما از انسانیت بی‌بهره است و در ادامۀ زندگی خود در قیامت هم از زندگی بی‌بهره است.

 

عذاب گم شدن در تاریخ

 

مفسری می‌فرماید:«خداوند سبحان با این آیه افرادی را تهدید می‌کند که پیام حقیقت را نمی‌شنوند. این افراد در تاریخ گم شده‌اند، هیچ ردپایی از آنان دیده نمی‌شود و هیچ نجوایی از آنان باقی نمانده است. کسی که مقهور قدرت خداوند شود؛ هرگز در مقابل خداوند قدرت مقابله ندارد و نمی‌تواند در برابر خداوند، قد علَم کند.

 

خوشان و ناخوشان عالم

 

مفسری می‌فرماید:«در نهایت افراد دو گروهند:

۱. گروهی که در تاریخ مدفون و معذّب شدند و طعم زندگی را در دو عالم نچشیدند؛

۲. گروهی که در تاریخ درخشان و موفق شدند که در عالم دنیا و آخرت حال خوش و جایگاه خوبی دارند.»

 

عذاب دائم، نتیجۀ سوء اختیار

 

مفسری می‌فرماید: «افرادی که گرفتار عذاب قهر الهی می‌شوند؛ دیگر نجات و خلاصی نخواهند داشت؛ زیرا اولاً خداوند سبحان فرصت کافی را در اختیار آنان قرار می‌دهد؛ اما با سوء‌اختيار و پایداری بر این انتخاب تصمیم بر اصلاح نشدن خود دارند؛ درنتیجه قهر الهی آنان را در بر می‌گیرد و با این عملکرد برای همیشه خود را معذّب کردند.»

اگر انسان بشارات الهی را قبول نکند و از طریق تقوا و انتخاب حق به اصلاح خود کمک نکند، سرنوشت نامناسبی را برای خود رقم می‌زند و خداوند سبحان این انتخاب نادرست را در نهایت برای او امضاء می‌کند.

 

نابوذی دشمنان، سنت تغییرناپذیر الهی

 

مفسری می‌فرماید: «سنت خداوند در طول تاریخ در مقابل خصماء دین تغییری نمی‌کند. خصماء دین در عالم دنیا گرفتار قهر الهی می‌شوند و در ابدیت هم گرفتار عذاب الهی‌اند؛ به‌صورتی که صدای ضعیف آنان به گوش نمی‌رسد و وجودشان حتی در حد بسیار کمرنگ و ناچیز هم قابل ملاحظه نیست.»

انسان باید برای عاقبت به‌خیری خود دعا کند تا گرفتار قهر الهی نشود. از خدای سبحان بخواهد تا از طریق قرآن و وجود مقدس پیامبر و عترت، زندگی مملو از تقوا داشته باشد و لحظه به لحظه بشارات الهی را دریافت کند.

 

 

تاریخ جلسه: 1401/2/17 – جلسه چهل و نهم

«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»

 

پایان سوره مبارکۀ مریم

 

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *