عاجزانه خدای سبحان را سپاسگزاريم كه در اول ماه محرم به ما اذن حضور داده شده تا بتوانيم به بهانه ديگری ثناگوی حضرت حق باشيم و شكرگزار اين باشيم كه توفيق رسيدن به محرمی ديگر با عنايت حضرت وليعصر (عج) نصيب‌مان شده است.
باورمان اين است كه هر روز در زيارت آل ياسين زمانی كه به حضرت سلام می‌دهيم «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَ آيَاتِه» با دعوت حضرت هر روز به بزمی عرشی دعوت می‌شويم، بعضی از ما به دعوت پاسخ مثبت می‌دهيم، بعضی خدای ناكرده پاسخ منفی!
اما اکنون بر ما اين منت نهاده شده است كه هم دعوت را شنيده‌ايم و پاسخ مثبت داده‌ايم و همچنين پاسخگويی را به تأخير نيفكنده‌ايم و به سرعت اقدام به پاسخگويی كرده‌ايم، اعلام می‌کنیم همه اینها به اذن حضرت حق است و خود ما بدون اذن الهی هرگز نمی‌توانستيم پاسخگوی دعوت حضرت وليعصر (عج) باشيم.
اگر در پاسخگویی ما نقصی وجود دارد باز هم از واسطه فيض‌مان سپاسگزاريم كه ما را در زمره مدعوين محرم قرار داده و اجازه حضور در این ضيافت نصيب‌مان شده است و بر اين باوريم كه غيرممكن است ما را به اين ضيافت عرشی دعوت كنند و پذيرايی ويژه‌ای برای ما در نظر گرفته نشده باشد، اعتقادمان اين است پذيرايی را كسانی می‌كنند كه در زيارت جامعه خطاب‌شان می‌كنيم «عَادَتُكُمُ الْإِحْسَانُ وَ سَجِيَّتُكُمُ الْكَرَم»، خصوصاً در ماه محرم نوع پذیرایی به گونه‌ای دیگر است و حسين فاطمه (ع) مستقیماً پذیرای کننده مهمانان خویش هستند.
وقتی ميزبان حسين فاطمه (ع) است، در كل مهمانی به حُسن شما افزوده می‌شود. شما از زبان حافظ می‌شنويد:
حسن تو هميشه در فزون باد رویت همه ساله لاله گون باد
وقتی ميزبان حسين علیه‌السلام است دو ماه برای ايجاد حُسن و افزايش حُسن ما را به مجالس خويش دعوت می‌كند، به هر روضه‌ای كه وارد می‌شويم و هر ذكر مصيبت و عرض ارادتی كه داريم، چه بخواهيم، چه نخواهيم بر ميزان حُسن ما افزوده می‌شود.
در نهايت، روز آخر صفر این مهمانی به ضيافت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام منتهی می‌شود و چندان بر حُسن مهمان اباعبدالله الحسین (ع) افزوده می‌شود كه تحت نام «رضا» مورد پسند حق قرار می‌گيريد.
آن وقت در روز آخر صفر گفته می‌شود:
مژده بده مژده بده يار پسنديد مرا
يار (حضرت حق) بسيار زيبا‌پسند است و اين زيبايی باطنی با وجود مقدس اباعبدالله (ع) در مجالس حضرت و ذكر توسل به ايشان در وجود ما صورت می‌گيرد.
نمی‌دانيم با چه زبانی ثناگوی حق باشيم كه به ما اذن حضور در خيمه‌های اباعبدالله (ع) داده شده و خدا را بابت این نعمت بزرگ شاكريم.
از حضرت درخواست می‌كنيم علاوه بر سوار شدن بر كشتی اباعبدالله علیه‌السلام در بهترین و اختصاصی‌ترین قسمت كشتی به ما مكانی برای نشستن و در خدمت بودن عطا كنند تا پشت‌سر ناخدای کشتی، حسين فاطمه (ع)، جا بگیریم.
