به نظر شما فلسفه سینه زنی چیست؟
با توجه به روایت «اِنّ للحسین محبة مکنونه فی قلوب المومنین» به نظر می‌آید با این سینه زدن آن محبت پنهان ظهور پیدا می‌کند
*****
طبق روایت ذیل آیا افرادی که می‌خواهند اشک بریزند ولی نمی‌توانند مؤمن محسوب نمی‌شوند؟
امام صادق (ع) در روایتی فرمودند: روزی امام حسین (ع) در مقابل پیامبر (ص) نشسته بودند. پیامبر (ص) ایشان را بر دامن خود نشاندند و فرمودند:
«اِنَّ لِقتل الحسین حرارةً فی قلوبِ المؤمنین لا تَبرُدُ ابداً، بِاَبی قَتیلَ کُلِّ عَبرةٍ»
«برای کشته شدن حسین، در دل مؤمنین حرارت و سوزی است که آن هرگز خنک نمی شود، پدرم فدای کسی که کشته شده هر اشکی است»
زمان پیامبر (ص) هنوز جریان عاشورا اتفاق نیفتاده و افراد باور نمی‌کردند کسی امام حسین را بکشد. به همین جهت سوال می‌کنند:
«و ما قَتیلُ کلِّ عَبرَةٍ؟»
«کشته هر اشکی است یعنی چه؟»
حضرت فرمودند:
«لایَذکُرُه مومنٌ اِلاّ بَکی»
«هر مؤمنی یاد حسین بیافتد نمی‌تواند بدون اشک از ذکر حسین عبور کند»
حضرت اباعبدالله الحسین (ع) می‌فرمایند:
«لا یَذکُرُنی مومِنٌ اِلّا اِستَعبَرَ»
«هیچ مؤمنی مرا یاد نمی‌کند مگر اینکه می‌خواهد اشک بریزد»
گویا بفرموده حضرت، مؤمن با شنیدن نام ایشان بی‌تفاوت نیست و بگونه‌ای می‌خواهد عواطف و احساسات خود را به نمایش گذارد. ولو بخواهد اشک بریزد مؤمن محسوب می‌شود.
(زیرا اِستعبَرَ باب استفعال است. باب استفعال به معنای طلب، استعمال می‌شود)
شیخ صدوق الأمالی، ص137
*****
آیا حزن بر مصیبت اباعبدالله الحسین (ع) هم فضیلتی دارد؟
بله.گاهی بحث اشک نیست فقط با دیدن پرچم سیاه اباعبدالله (ع)، دل خودبخود محزون می‌گردد.
امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:
«نَفَسُ المهمومِ لَنا المُغتَمُّ لِظُلمِنا تَسبیحٌ»[1]
«نَفَس غصه‌دارِ برای ما، به جهت ظلمی که به ما شده، تسبیح محسوب می‌شود.»
بنابراین کسی که در مصیبت اباعبدالله (ع) محزون و غصه‌دار است ، تنفّس او هم که یک امر غیر ارادی است قیمتی شده و تسبیح محسوب می‌گردد و او همراه با همه کائنات همنوا گشته و مشغول تسبیح است.
*****
اثر زیارت امام حسین (ع) چیست؟
وقتی دست شما به امام زمان (ع) نمی‌رسد با میل و رغبت، امام حسین (ع) را زیارت کنید. در این صورت، امام زمان دعوتتان می‌کند، منتظرتان می‌ماند و شما را به خیمه خود راه می‌دهد.
برداشت استاد گرانقدر از روایت موسی بن قاسم حضرمی ج 98 بحار ص 37
*****
به نظر شما آیا حضرت عباس (س) درشط فرات به یاد تشنگی امام حسین (س) از نوشیدن آب صرف نظر کرد؟
با شناختی که از شخصیت حضرت ابالفضل (س) داریم قطعا حسین (ع) و فرزندان حسین را بر خود ترجیح می‌دهد و از یاد حسین (ع) لحظه‌ای غافل نیست.
اما اینکه دستها را پر از آب کرده و به صورت خود نزدیک کرد برای نوشیدن نبود گویا می‌خواست ببیند چقدر شبیه حسین شده است.
ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما
[1] – بحارالانوارج 44، ص 278
