در فرار 22 جوشن کبیر آمده است:
«يا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ»
«ای آن که پرده دری ننمودی»
ملکوت انسانها از لسان حاج ملاهادی سبزواری (ره)
مرحوم حاج ملاهادی سبزواری (ره) در این رابطه با این فراز سخنی از خود و سخنی از شیخ بهایی (ره) نقل کرده است: «يا مَنْ لَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ» خدایی که پردهدری نمیکند و ملکوت و ملکات را پنهان مینماید.
سبزواری (ره) میگوید: انسان میتواند تحت چهار جنس قرار بگیرد: ملائک، شیطان، درنده و بهائم. (بهائم حیوانی است که ضرر نمیزند و نفع هم دارد).
هر یک از این چهار جنس که بر انسان غلبه کند، ملکوتی از خود بجا میگذارد.
وقتی علم و عمل صالح، غالب شود ملکوت و باطن فرد ملک میشود. زمانی که به زیارتی مشرف میشوید و شبیه کسی را در آنجا میبینید حقیقتاً صورت ملکی او است زیرا ملکوت فرد نیازمند زمان و ابزار خاصی نمیباشد و باطن علم و عمل صالحش وی را به تجرد رسانده و شما صورت مثالی او را آنجا میبینید.
اگر غضب حاکم شود ملکوت فرد مانند گرگ و شیر، درندهخویی میشود.
اگر شهوت حاکم شود و فرد فقط بخورد و بخوابد و بگردد و بچرخد، زندگی او حیوانی میشود در حقیقت باطنش بهیمیّت است. اجمالاً چنین کسی حیوان است هر چند منافعی هم داشته باشد.
اگر افکار سوء و خلقیات رذیله بر باطنی حاکم شود آن باطن گرفتار شیطنت میشود.
نفسانیات باید مهار شود یا از بین برود
در نهاد هر کسی بس خوک هست خوک باید کشت یا ذوالنار بست
عبد الشیطان
از قول شیخ بهایی (ره) در کتاب اربعین حدیث آمده است من تعجب میکنم که چرا گروهی از بتپرستی بتپرستان تعجب میکنند! در حالیکه اگر برای همان افراد پردهبرداری شود خواهند دید که خود آنان در مقابل خوک نفس قیام و قعود و تشهد و سجود دارند و منتظرند تا خوک (نفس) برای انجام کاری به آنان اشاره کند در حقیقت هر یک از افراد این گروه استخدام شیطان نفس خویشند.
افکار نادرست و توهّمات، القائات شیطان است که گاهی بر ما مستولی میشود و در آن مواقع ما عبد الشیطانیم، اما چون خدا پردهدری نمیکند مردم از درون ما آگاه نیستند، زیرا قرار خدا بر آن نیست که ملکوت افراد در این عالم بر خودشان و دیگران هویدا گردد و به چشم ظاهر صورت اعمالشان را ببینند.
در دعای عرفه آمده: اگر اقوام من باطن مرا ببینند از من فرار خواهند کرد. به عنوان مثال اگر مهمان سرزده به خانهای نامرتب وارد شود و از اندرونی باخبر شود آبروی صاحب خانه میرود. حال اگر شیطنت ما بر اطرافیانمان هویدا گردد تا چه اندازه آبروی ما خواهد رفت! اگر اطرافیان از عملکرد نامطلوب ما آگاه شوند برای همیشه عکس آن تصویر در ذهنشان میماند.
فردی خدمت آیت الله بهجت (ره) رسید و قبل از آنکه به محضر ایشان وارد شود ذکر «یا ستّار» میگفت چون خدمت ایشان قرار گرفت از ایشان خواست تا عیوب اخلاقی او را بیان کند. آیت الله بهجت (ره) فرمودند: اگر قصد داشتی عیبهای تو را بگویم چرا ذکر «یا ستّار» میگفتی؟!
«الغوث الغوث» از خدای سبحان در خواست میکنم تا بواسطه حضرت ولی عصر (عج) مستور بودن او برای ما تداوم داشته باشد و اینکه خدایا ما را از آتش بیمعرفتی نسبت به اسامی خویش خلاص کن!
اگر من به جهت هیچ نعمتی شکر نکنم باید برای لحظه به لحظه آبروداری خدای سبحان شکر کنم.
در فراز 20 جوشن کبیر آمده است:
«یَا صَادِقَ الْوَعْدِ»
«ای وفادار به پیمان»
محقق شدن وعدههای الهی
مرحوم حاج ملاهادی سبزواری (ره) میگوید: در همه فرازهای جوشن بحث از وعده است نه وعید.
در دعای جوشن آمده است: «یَا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ» ؛ «يَا مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ» در همه عبارات سخن از وعده است نه وعید.
صدق درباره وعده است نه وعید. یعنی تمام وعدههای خدای سبحان محقق میشود اما وعیدهای او اینگونه نیست. خدای سبحان صادق الوعید نیست صادق الوعد است.
اگر قرآن در آیه 47 سوره ابراهیم سخن از خلف وعده میکند این خلف وعده از سوی خدای سبحان نیست و گمان نکنید وعدهای که خدا به رسولش میدهد خلاف آن عمل میکند.
«فَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ»
«پس گمان مبر که خدا وعدهای را که به پیامبرانش داده، تخلّف کند! چرا که خداوند قادر و انتقام گیرنده است.»
«سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ» خدایا تو منزهی از اینکه برخلاف وعدهای که میدهی عمل کنی.
تاریخ جلسه: 98/4/31- ادامه جلسه 4
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»