امام حسن عسکری (ع)، چراغ اهل بهشت

چراغ اهل بهشت

 

در روایتی از پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله آمده است:

«…وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ سِرَاجُ‏ أَهْلِ‏ الْجَنَّةِ يَسْتَضِيئُونَ‏ بِه…‏» [1]

«…حسن بن على علیه‌السلام، چراغ اهل بهشت است كه از نور او استفاده مى‏‌كنند…»

نور وجود مقدس امام حسن عسکری در تمام بهشت جلوه‌گری داشته و همه اهل جنت از نور حضرت طلب روشنایی می‌کنند.

 

معین امر آخرت

 

امام حسن عسکری علیه‌السلام معین و یاور ما در امر آخرت است و این مطلب در فرازی از دعای توسل دیگر در مفاتیح الجنان آمده است:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِلَّا أَعَنْتَنِی بِهِ عَلَى أَمْرِ آخِرَتِی بِطَاعَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ»

گویا وجود مقدس حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام است که انسان را در وادی انجام طاعت و جلب رضایت خدای سبحان، کمک کرده و او را همراهی می‌کند و تنها نمی‌گذارد.

 

شادمانی در عالم دیگر

 

توسل به وجود مقدس حضرت امام حسن عسکری نه تنها موجب انجام طاعت و جلب رضایت خدای سبحان است بلکه باعث شادمانی و سرور در انتقال از دنیا به سوی آخرت می‌گردد.

در دعای توسل دیگر در مفاتیح الجنان به این مطلب اشاره می‌کند:

«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِلَّا أَعَنْتَنِی بِهِ عَلَى أَمْرِ آخِرَتِی بِطَاعَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ وَ سَرَرْتَنِی فِی مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ»

توسل به وجود مقدس حضرت امام حسن عسکری موجب شادی ما در انتقال از این عالم به عالم قبر و قیامت می‌گردد (سَرَرْتَنِی فِی مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ).

 

«رفیق»، از القاب امام حسن عسکری

 

جابر ابن عبدالله انصاری نقل می‌کند: روزی در خدمت حضرت زهرا سلام الله علیها بودم و حدیث لوح را می‌خواندم، آنجا دیدم که کنیه ابو محمد الحسن ابن علی «الرفیق» است.

ما در دعای جوشن کبیر در اسامی خدای سبحان می‌خوانیم «یا رفیق و یا شفیق»

وجود خدای سبحان «رفیق» است، رفیق وجودی است که با نهایت رفق و محبت و مدارا با انسانها برخورد می‌کند.

خلیفه او نیز که عهده دار مقام امامت و ولایت است نیز «رفیق» است، یعنی واسطه فیضی است که با یکایک ما در مسیر بندگی مدارا می‌کند تا با سلامت از این عالم عبور کنیم.

 

زیبابینی در هنگام گرفتاری

 

ا‌مام حسن عسکری علیه‌السلام می‌فرمایند:

«مَا مِنْ بَلِيَّةٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ فِيهَا نِعْمَةٌ تُحِيطُ بِهَا»[2]

«هیچ گرفتاری نیست مگر آنکه خداوند اطراف آن را نعمت قرار داده است»

 امام حسن عسکری علیه‌السلام، دیده‌ی زیبابین به فرد می‌دهند تا در بحبوبه گرفتاری باور داشته باشد نعمت‌ها او را احاطه کرده است.

 

پیامی از حضرت امام حسن عسکری

 

فردی جهت سختی و گرفتاری و مشکل خاصی که داشت خدمت حضرت نامه ای نوشت و از ایشان چاره‌جویی کرد وحضرت نامه ی مفصلی به او نوشته و در قسمتی از آن به علت مشکلات زندگی اشاره کرده و فرمودند:

«…يَا عَبْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَمْتَحِنُ‏ عِبَادَهُ لِيَخْتَبِرَ صَبْرَهُم فَيُثِيبَهُمْ عَلَى ذَلِكَ ثَوَابَ الصَّالِحِينَ…‏»[3]

«خداوند بنده‌ها را آزمایش می‌کند تا صبرشان معلوم شود پس به جهت صبری که از افراد معلوم می‌شود پاداش صالحین را به آنها می‌دهد»

 

حفاظت از آسیب‌ها با ذکر صلوات

 

امام حسن عسکری علیه‌السلام در روایتی فرمودند:

«…وَ أَقِيمُوا أَيْضاً الصَّلَاةَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ- عِنْدَ أَحْوَالِ‏ غَضَبِكُمْ‏ وَ رِضَاكُمْ، وَ شِدَّتِكُمْ وَ رَخَاكُمْ، وَ هُمُومِكُمُ الْمُعَلَّقَةِ لِقُلُوبِكُمْ…»[4]

« … و نيز صلوات بر محمد و خاندان پاكش را زنده نگاه داريد در تمام حالات خودتان به هنگام خشم و رضا هنگام سختى و آسايش و هنگام حزن و اندوه كه دلها و افكارتان را فرا مي‌گيرد…»

 

طبق فرمایش حضرت علاج اینکه در غصه‌ها، اسیر و در نعمت ها، بدمست و در مشکلات، خشمگین و قلبتان گرفتار غم‌ها نشود، ذکر صلوات بر پیامبر و آل پیامبر ص داشته باشید.

در محضر امام حسن عسکری می آموزیم که علاج همه ی این امور با ذکر صلوات بر پیامبر و آل پیامبر علیهم السلام صورت می پذیرد. ظاهراً پیوست با اولیاء از طریق صلوات  موجب می‌گردد که نه نعمت و نه شدائد، آسیبی به شخصیت فرد وارد نکند.

 

مهربانی امام حسن عسکری (ع)

 

شخصی به نام ابوهاشم نقل می‌کند:

در زمانی که در زندان بودم به امام حسن عسگری نامه نوشتم که از زندان خسته شده ام و…
حضرت در جواب نوشتند: به زودی آزاد می‌شوی.

اتفاقا طولی نکشید که آزاد شدم، نزدیک خانه‌ام که رسیدم با خود گفتم کاش بعد از این مدت طولانی حال که به خانه می‌روم با دست خالی نمی‌رفتم اما خجالت کشیدم از حضرت درخواست کنم،
در همین افکار بودم که خادم امام خود را به من رساند نامه‌ای از امام همراه صد دینار به من داد
نامه را گشودم حضرت نوشته بودند: هرگاه خواسته ای داشتی از خود ما بخواه و خجالت نکش، حشمت وجلال ما مانع در خواستت نشود.

«السَّلَامُ‏ عَلَيْكَ‏ يَا أَبَا الْإِمَامِ‏ الْمُنْتَظَر»

امام مهربانم! در سالروز شهادت جانسوزت آمده‌ام از سختی و دلتنگی زندان غیبت بگویم

«اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا»

از دوری و هجران وغربت، از دستان خالی و عمر رفته و چشمانی گریان و بی فروغ، نه خط نوشته‌ای، نه نشانی…

که دهد مرا نشانی ز تو ای نگار جانی

که نشان هر نشانی است نشان بی نشانی

چه خوش است صبر بلبل به امید صحبت گل

من و بعد از این تحمل، تو هر چه می‌توانی

 

باران رحمت خدا

 

در فرازی از زیارت حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام آمده است:

«وَ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْهَادِي … وَ غَيْثِ‏ الْوَرَى‏»

«و صلوات بر امام حسن عسکری علیه‌السلام که بارانی بر آفریدگان است»

و من کویر خشک و تشنه‌ی آب زندگانی،

باران رحمت و عنایت خدا ! بر من ببار تا زمین وجودم از شوق سبز شود و نهال عشق و معرفت در آن بروید.

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا شود که گوشه چشمی به ما کنند

 

 

«گزیده‌ای از بیانات استاد زهره بروجردی»

 

 


[1]  بحارالأنوار، ج26، ص316

[2]  تحف العقول، ص489

[3]  بحارالأنوار، ج99، ص238

[4] تفسیر امام حسن عسکری، ص327

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *