قرآن در آیه 19 سوره مبارکه مائده می‌فرماید:
«یاأَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا یبَینُِّ لَكُمْ عَلىَ فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ أَن تَقُولُواْ مَا جَاءَنَا مِن بَشِیرٍ وَ لَا نَذِیرٍ فَقَدْ جَاءَكُم بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ وَ اللَّهُ عَلىَ كلُِّ شىَْءٍ قَدِیرٌ»
«اى اهل كتاب! رسول ما، پس از فاصله و فترتى میان پیامبران، به سوى شما آمد در حالى كه حقایق را براى شما بیان می‌كند تا مبادا (روز قیامت) بگویید: «نه بشارت دهندهاى به سراغ ما آمد، و نه بیم دهندهاى»! (هم اكنون، پیامبر) بشارت دهنده و بیم دهنده، به سوى شما آمد! و خداوند بر همه چیز تواناست.»
«قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا یبَینُِّ لَكُمْ عَلىَ فَتْرَةٍ مِّنَ الرُّسُلِ»
دین به تحقیق، خود به سراغ شما می‌آید اگر شما دین را اراده كنید. دین در شما اثر می‌گذارد اما اگر پذیرای آن نباشید دین از شما فاصله می‌گیرد و طرفی از آن برنخواهید چید.
این آیه پیامبران الهی را بشارت دهنده‌گان بشریت معرفی می‌کند، بشارت به این معنا که میزان توانمندی‌ها و استعدادهای انسان را به او یادآوری می‌كنند تا اگر او اراده کند بتواند توانمندی‌هایش را به فعلیت درآورد. همچنین قرآن می‌گوید پیامبران انذار خلق را بر عهده دارند تا در بندگی مسامحه نکنند و از استعداهای خویش غافل نمانند.
«رَسُولُنَا»
- . قرآن به اهل كتاب با عبارت «رَسُولُنَا متذکر می‌شود که پیامبر از شرافت خاصی نزد حضرت حق برخوردار است و او محبوب خداست.
از معنای مخالف این عبارت می‌توان چنین برداشت کرد که خدا می‌گوید «ما با همه‌ی خدایی خویش پیامبرمان را در برابر دشمنان و مخالفین محافظت و حمایت خواهیم کرد.»
- عبارت«رَسُولُنَا» نذیری برای مخالفین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است قرآن می‌گوید در زمان فَترت، رسولان الهی بر شما وارد شده‌اند رسول ما نیز (پیامبر اسلام) بر شما وارد شده (ایام فترت به معنی رها كردن مردم نیست). پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله سخنان حق را به گوش شما می‌رساند و آنها را بر شما تبیین می‌كند تا دشمنان حق در قیامت ادعای بی‌خبری از غیب را نکنند و نگویند برای ما پیامبری نیامده است.
فترت
روزگار فترت جامعه در ظاهر خالی از رسولان الهی بود و جانشینان آنان نیز مخفی بودند، اما این امر به معنای منقطع شدن وحی نبود بلكه وحی همچنان توسط جانشیان به گوش مردم می‌رسید.
تفاسیر برای فترت‌ها حكمت‌هایی را ذکر کرده‌اند و این حکمت‌ها را از برنامه‌های مفید در نظام تربیتی الهی داشته‌اند. تاریخ برای آن نمونه‌های ذکر می‌کند به عنوان مثال جدا شدن حضرت موسی از قومش، اعتكاف انبیاء همچنین غیبت صغری و كبرای امام زمان.
«أَن تَقُولُواْ مَا جَاءَنَا مِن بَشِیرٍ وَ لَا نَذِیرٍ فَقَدْ جَاءَكُم بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ»
قرآن چهره‌ی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را در ابتدای آیه بشیر ترسیم می‌کند، اما در درجه‌ی دوم او را نذیر می‌خواند. خداوند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را بشیر و نذیری برای خلق قرار داده است اما انتخاب راه به عهده‌ی خود مردم است. تاریخ می‌گوید: 600 سال پیامبری برای مردم نیامده بود و مردم گرفتار باورهای غلط شده بودند و اینك پیك و رسول الهی پیام خداوند را برای آنان آورده است تا عذر و بهانه‌‌ای باقی نماند.
بشارت و نذارت
قرار گرفتن در محضر حضرات معصومین عیلهم‌السلام امكان دریافت بشارت‌ها و انذارها را فراهم می‌سازد. نعمت بزرگ نذیر و بشیر بودن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله تنها نعمتی برای اهل تفکر است، هركس از این نعمت بهره‌مند شود قطعاً خدا را با قلب سلیم ملاقات خواهد كرد. این افراد نعمت بشارت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در انجام خیرات دریافت می‌کند.
نعمت نذیر بودن ایشان را زمانی که هر غیر خدایی را در کنار خدا قرار می‌دهند پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با صفت نذیر بودن خود بنده را از هرگونه شرک خفی و جلی بر حذر می‌دارد و این دوری از شرک نعمتی عظیم است.
«وَ اللَّهُ عَلىَ كلِّ شیٍ قَدِیر»
خداوند بر هر كاری تواناست از این رو نمی‌توان گفت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله عامی و از جنس بشر چگونه می‌تواند بیانگر معارف كتمان شده و تحریف‌های صورت گرفته در دین باشد.
تاریخ جلسه: 89/1/28 ـ جلسه 20
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
