فرازی از دعای روز چهارشنبه

«اَللّهُمَّ اقْضِ لِي فِي الْأَرْبَعَاءِ أَرْبَعاً»

«خدایا! در چهارشنبه چهار حاجت مرا روا ساز»

«اِجْعَلْ قُوَّتِي فِي طَاعَتِكَ»

 

خدايا توانمندی مرا مديريت كن و آن را در جهت بندگی و طاعت خودت قرار بده، يعنی همه توان من در مسير طاعت تو خرج شود.

طاعت به معنی انجام تكليف با رغبت، يعنی اگر از سر اجبار و زور و سختی، تكليفی را انجام دهيم، اسم آن طاعت نخواهد بود.

خدايا توان مرا مديريت كن كه عاشقانه و با رغبت، بندگی و عبادت كنم.

 

«وَ نَشَاطِي فِي عِبَادَتِكَ»

 

عرب وقتی شانه به راحتی لابه‌لای مو می‌رود، نشط می‌گويد. در این عبارت از خدايا می‌خواهیم در عبادت گير وگره كور نداشته باشیم، روان و با نشاط عبادت كنیم.

دراينجا بحث بر سر عبد وبندگی است، يعنی عبد مامور است كه فلان كار را انجام دهد و از فلان كار دوری كند ،حال در دعا درخواست می‌كند كه اينكار براحتی و روان انجام پذيرد.

 

«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *