یکی از درخواست‌های بنده از خدای سبحان در روز عرفه این است:
«وَ لَا تَقْرَعْنِی قَارِعَةً يَذْهَبُ لَهَا بَهَائِی»
«خدایا! مصیبت شدید ناگهانی بر من وارد نکن که به واسطه آن بهاء من از بین برود»
«قارعة» به معنی مصیبت خیلی شدیدی‌ست که یکباره وارد می‌شود و گویا آدم را می‌کوباند. در اصطلاح عامیانه، مصیبتی که فریاد افراد را در می‌آورد.
«بهاء» به معنای زیبایی خاص و گسترده‌ای‌ست که همراه با بهجت و جذابیّت باشد. در سحرهای ماه مبارکه رمضان، اولین درخواست ما از خداوند سبحان این است:
«اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاه…»[1]
«پروردگارا! من از تو از زیبایی‌ات را به وسیله زیباترین زیبایی‌ات(پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله) درخواست می‌کنم…»
انسان فطری، بنا به فطرتش اتصاف به صفات الهی و بهجت و شادابی و عظمت را دوست دارد ولی گاهی اوقات در یک مصیبت، وجهه دیگری از او دیده می‌شود که نمایان‌گر طبیعت اوست.
مثلا فردی که همیشه صبور، شکور، خوش‌رو و خوش‌زبان است؛ در گرفتای جزع و فزع دارد و شروع به ناشکری می‌کند.
در این فراز بنده از خدا می‌خواهد که گرفتار مصیبت‌هایی نشود که وجهه طبیعتش نمایان شود و گرفتار امور ناپسند شود.
دیدگاه ما به مشکلات باید این‌گونه باشد که خداوند پیش از آن که فرد را به گرفتاری بیندازد؛ سعه‌صدری به او عطا می‌کند تا بتواند صبور باشد و جزع و فزع نکند. ضمن اینکه دنیا طبیعتاً پر از گرفتاری‌هاست:
«إِنَّ الدُّنْيَا دَارٌ بِالْبَلَاء مَحفوفَة»[2]
«به درستی که دنیا سرایی‌ست پوشیده شده با بلاء»
وقتی دید افراد به دنیا درست باشد؛ تعلقات‌شان کاهش خواهد یافت و اگر در مشکلات، چیزی از آن‌ها گرفته شود تعادل‌شان بهم نمی‌خورد.
یادآوری این امر که دنیا تمام می‌شود و انسان به سرای دیگر خواهد رفت هم موجب آسان دیدن مشکلات دنیا می‌شود.
خداوند به پیامبر خویش می‌فرماید:
«إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُون»[3]
«به درستی که تو خواهی مرد و آنان نیز خواهند مرد»
فضائل اخلاقی، زیبایی شخصیت ماست. بنده از خدا می‌خواهد گرفتار مشکلاتی نشود که زیبایی‌های شخصیتش از بین برود.
مثلا در مورد آسید ابوالحسن اصفهانی آمده است که ایشان به شخصی قولِ دادنِ مقداری پول را داده بودند. بعد فرزند 18 ساله‌اش از دنیا رفت اما ایشان در تشییع جنازه پسرشان، توجه به این داشتن که به قول‌شان وفا کنند و فورا در همان جا مبلغ را به فرد دادند. یعنی مصیبت از دست دادن فرزند باعث بدقولی ایشان نشد، اما برخی افراد به گونه‌ایی هستند که در خوشی‌ها نیز تعادل رفتاری خود را از دست می‌دهند.
برخی «بهاء» را به معنای آبرو گرفتند. فرد از خدا می‌خواهد گرفتار مشکلی نشود که آبرویش در خطر بیفتد. مثلا بعضی افراد چوب سادگی‌شان را می‌خورند و گرفتار مشکلاتی می‌شوند که آبرویشان خدشه‌دار می‌شود.
بنده از خدا درخواست می‌کند که آبرودار دنیا و آخرت باشد:
«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي وَجِيهاً عِنْدَكَ بِالْحُسَيْنِ علیه‌السّلام فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة»[4]
«پروردگارا! مرا نزد خودت در دنیا و آخرت آبرومند قرار بده به حق آبروی امام حسین علیه‌السلام»
تاریخ جلسه: 97/9/5 ـ جلسه 6
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
[1] مفاتیح الجنان، اعمال سحرهای رمضان
[2] غررالحکم و دررالکلم، ص104
[3] سوره زمر، آیه30
[4] مفاتیح الجنان، زیارت امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا
