در دعای نهم صحیفه سجادیه می‌خوانیم:
«اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَینَ نَقْصَینِ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِی أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً»
«خداوندا هرگاه در دین یا دنیا بین دو زیان قرار گرفتیم پس زیان را در آن که به سرعت از بین می‌رود (دنیای فانی) قرار بده و بازگشت را در آنکه دوامش طولانى است.»
اختیار نقصان دنیوی
ما در شرایط معمولی عافیت طلب هستیم، و اجازه نداریم كه درخواست كنیم به امور فانی (دنیوی) ما خسارت وارد شود ولی اگر خداوند صلاح بداند امر جدایی است؛ گاهی صلاح می‌داند به امور مادی و جانی‌ام خسارت وارد کند
خدایا! اگر قرار است به امور دنیایی‌ام صدمه وارد شود حاضرم اما به اعتقاداتم صدمه وارد نشود، دینم مصیبت زده نشود و سالم بماند.
خدایا ما هر وقت در وضعیتی قرار گرفتیم که باید یک صدمه وارد شود توفیق صدقه دادن به من بده، تا از دنیای خودم کم کنم ولی دینم محفوظ بماند.
گاهی اوقات من سر یک دو راهی هستم که یک مورد به دنیایم صدمه وارد می‌شود و یک مورد به دینم؛
مثلا یا باید پولی خرج کنم و یا بد اخلاقی کنم، بد اخلاقی امر دنیوی نیست معنوی است،
یا مثلا باید پولی خرج کنم یا دروغ بگویم و یا غیبت کنم،
خدایا توفیق به من بده دنیایم را خرج کنم تا دینم حفظ شود.
در ادامه دعای نهم صحیفه آمده است:
«وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّینِ یرْضِیكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَ یسْخِطُكَ الْآخَرُ عَلَینَا، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا یرْضِیكَ عَنَّا، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا یسْخِطُكَ عَلَینَا»
«و هرگاه بین دو کار واقع شدیم که یکى مورد رضاى تو و دیگرى مشمول غضب توست ما را متمایل به آن کن که رضایت را جلب مى کند و نیروى ما را نسبت به آنچه ترا خشمگین مى کند سست کن.»
اختیار رضایت حق
خدایا! وقتی تصمیم بین دو امر را می‌گیریم که یکی مورد رضایت تو و یکی موجب غضب تو است، میل ما را به عملی قرار بده که موجب رضایت تو است.
خدایا! توان ما را در معاصی ضعیف کن چه معصیت به ضرر خودم باشد و چه آسیب رساننده به دیگران باشد.
خدایا! هر چیزی که موجب غضب تو می‌شود در انجام آن به من ضعف بده تا قوت نداشته باشم و هرچیزی که موجب رضایت تو است میل من را به آن تقویت کن، میل یعنی باطنا کشش و جذبه برایم قرار بده، تا اصلا دیگر دلم معصیت نخواهد.
وقتی در بین دو گزینه رضایت و غضب هستیم تو میل من را به سمت رضایتت متمایل كن که طبیعتاً همتم را برای جلب رضایت منصرف می‌کنم و چیزی را انجام می‌دهم که مایه رضایت تو است.
در مورد قوت نیز می‌گویم که چیزهای که مورد غضب تو است را انتخاب نكنم. بالاخره ما در عالم دنیا هستیم و معاصی جاذبه دارد اگر دلم خواست، تو توان اجرایش را از من بگیر، مثلا یک غذای خیلی خوش آب و رنگ، خوش طعم و خوش عطر است را دوست دارم ولی تو كاری کن نتوانم بخورم چون شبهه‌ناک است.
تاریخ جلسه؛ 1394.8.11 ـ جلسه سوم ـ بخش چهارم و آخر
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
