رهاورد انفاق خالصانه؛ حکمت
«یؤْتِی الْحِكْمَةَ مَنْ یشاءُ وَ مَنْ یؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً كَثیراً وَ ما یذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ»[1]
«(خدا) دانش و حكمت را به هر كس بخواهد (و شایسته بداند) مى‌دهد؛ و به هر كس دانش داده شود، خیر فراوانى داده شده است. و جز خردمندان، (این حقایق را درك نمى‌كنند، و) متذكر نمى‌گردند.»
حکمت؛ خیر کثیر
ارتباط این آیه با آیه ۲۶۵ که در مورد انفاق بیان شده بسیار زیباست. خداوند می‌فرماید به آنانکه حکمت داده شده خیر کثیر عطا نموده است.
انفاق خالصانه با نیت کسب رضایت الهی، عملکردی صحیح است که اندیشه درست و به دور از آفات را به دنبال خواهد داشت و انفاق کننده را مزین به حکمت که همان خیر کثیر است می‌نماید. انفاقی که موجب حکمت نشود خالصانه نبوده مقبول درگاه الهی نمی‌باشد.
بزرگان معرفتی می‌فرمایند: ظاهر در باطن و باطن در ظاهر موثر می‌باشد. بخشش خالصانه مال و جان، که امری ظاهری است اندیشه انسان را الهی نموده و علم و حکمت، خلوص را افزون و میزان پرداخت‌های مادی و معنوی را افزایش می‌دهد.
انجام امور به نیّت کسب رضایت حضرت حق، موجب عقب نشینی شیطان شده و انسان را از تحت سلطه نفسانیّات رهایی می‌بخشد.
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
[1] سوره مبارکه بقره؛ آیه269
شماره 12 از واتس آپ
