«فَأْذَنْ لِي يَا مَوْلَايَ فِي الدُّخُولِ أَفْضَلَ مَا أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ فَإِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلًا لِذَلِكَ فَأَنْتَ أَهْلٌ لِذَلِكَ»
«رخصت ده اى مولاى من به درآمدن من در حرم بهترين رخصتى كه به هر يك از اولياء و دوستانت دادهاى كه اگر من لايق نيستم تو لايق خواهى بود»
«فَأْذَنْ لِي يَا مَوْلَايَ»
عبارت «يا مولاي» در زيارت نامه حضرت زيباترين پذيرايی است كه در لحظه ورود از زائر به عمل می‌آيد، گويا سلطانی به رعيتش اذن حضور داده و رخصت نموده او را «مولاي» (مولای من) خطاب كند.
«أَفْضَلَ مَا أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ»
ای كريم‌ترين صاحب خانه عالم! تو هم خود كريمی و هم ابن كريمی! اگر اذن ورود مرا به حرمت امضا كنی چون «يا مولاي» صدايت كنم بهترين پاسخ را به من می‌دهی.
تنها اذن ورود به آستان تو برای من كافی نيست، بلكه اجازه ورودی را طلب می‌كنم كه به اولياء و دوستان خود می‌دهی و می‌خواهم مرا در همان حريمی جای دهی كه آنان را در آن حريم جای می‌دهی و همان نگاهی را به من داشته باشی كه به آنان داری، من در هر ورودی بهترين ورود و خروج را طلب می‌كنم.
قرآن می‌فرمايد:
«رَبِ أَدْخِلْني مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْني مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً»[2]
«پروردگارا، مرا [در هر كارى] به طرز درست داخل كن و به طرز درست خارج ساز، و از جانب خود براى من تسلطى يارىبخش قرار ده»
«فَإِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلًا لِذَلِكَ»
مولايم! اذن ورودم را امضا كن و بهتر و والاتر از آنچه به نزديك‌ترين دوستانت عطا می‌كنی به من عطا كن، به روسياهی‌ام نگاه مكن. به كرم خويش بنگر.
یا [رب] ز کرم دری برویم بگشا
راهی که درو نجات باشد بنما
مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم
جز یاد تو هر چه هست بَر از دل ما[3]
براي ورود به بارگاه امام رضا علیه‌السلام كسی نبايد به استحقاق وجودی خويش بنگرد، زيرا هيچ كس اهليت ورود به اين آستان را ندارد مگر فضل و عنايت صاحب خانه واسطه شود.
مولايم! تنها تو اهليّتِ بخشيدن بهترين‌ها را داری، ورود خالصانه به حريم تو بهترين نعمت زندگی من است اين بهترين را به من ببخش.
می‌دانم كه هنگام تشرف به صحن و سرای تو بايد وجود جسمانی‌ام را چون تابوت بر درِ حرمت بگذارم تا با خاك كفش زائرينت آبرومند گردد و تو اذن ورود مرا به حرمت بدون غبار دنيا امضا می‌كنی.
عمری غبار مقدم زُوّارت
شد توتيای ديده گريانم[4]
«برگرفته از کتاب «شمس الشموس» استاد زهره بروجردی»
[1] فرازي از اذن دخول
[2] سوره مباركه اسراء ، آيه 80
[3] ابوسعيد ابوالخير
[4] علي باقر زاده
