یکی از درخواست‌های بنده از خدای سبحان در روز عرفه این است:
«وَ أَعِذْنِي مِنْ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ»
«خدایا! مرا از سرزنش دشمنان در پناه خودت حفظ کن»
شماتت در عرب به این معنا است که بر کسی سختی وارد شود و دشمنانش از این امر خوشحال شوند.
مثلا فرد متدینی، بر سختی‌های زندگی‌اش صبوری کرده درحالی‌که گروهی بی‌دین در مقابل، به او توصیه ناشکیبایی می‌کردند. بعد از مدت‌ها، آن فرد نتیجه صبر خود را می‌بیند و دشمنان او متحیر مانده و دیگر نمی‌توانند او را سرزنش کنند. اما اگر همین فرد، نتیجه صبوری‌اش را نگیرد و مقاومتش مثمر ثمر نباشد؛ دشمنان او را سرزنش کرده و صبر او را بیهوده می‌انگارند.
بنده از خدا می‌خواهد که دشمنش همیشه شکست‌خورده و ناکام و نقشه‌هایش ناکارا باشد.
یکی دیگر از درخواست‌های بنده از خدای سبحان در روز عرفه این است:
«وَ أَعِذْنِي… مِنْ حُلُولِ الْبَلَاءِ»
«خدایا! مرا از حلول بلاء در پناه خودت حفظ کن»
حلول غُصه به این معناست که غصه در فرد حل شود یعنی وقتی او دیده شود گویا غصه دیده شده است. کنایه از توقف زیاد در غصه و ناراحتی است.
در حقیقت بنده از خدا می‌خواهد که در برابر غُصه‌ها نفوذناپذیر باشد. طبیعتا در دنیا غُصه‌های زیادی وجود دارد اما مهم این است که فرد در برابر آن‌ها مقاوم باشد.
تاریخ جلسه: 97/9/19 ـ جلسه 7
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
