نعمت ولایت، برتر از ثروت تمام دنیا
احمد بن عمر و حسین ابن یزید می‌گویند:
«روزی بر امام رضا علیه‌السلام وارد شدیم و عرض كردیم: «در گذشته ما زندگی خیلی خوبی داشتیم، هم رزق وسیع و هم خوشی زیاد، اما در حال حاضر جریان زندگی ما تغییر كرده است (یعنی خوشی‌های گذشته و وسعت رزق سابق را نداریم) تو برای ما از خدا بخواه شرایط سابق به ما برگردانده شود»
حضرت فرمودند: «چه می‌خواهید؟ آیا می‌خواهید پادشاه باشید؟ آیا خوشحال می‌شدید اگر مثل طاهِر وَ هَرْثَمَة[1] بودید درحالی‌كه خلاف آن چیزی بودید که الان هستید (یعنی ولایت ما را قبول نداشتید درحالی‌که زندگی وسیع و خوشی داشتید)
من گفتم: «نه آقا به خدا قسم! اصلاً مرا خوشحال نمی‌كند اگر طلا و نقره كل عالم را به من بدهند در حالی كه من در ولایت شما نباشم»
پس حضرت این آیه را تلاوت كردند:
«اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُكْراً وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِی الشَّكُور»[2]
« اى آل داوود! شكر(این همه نعمت را) به جا آورید؛ ولى عده كمى از بندگان من شكرگزارند!»
در ادامه حضرت فرمودند:
«به خدا خوش‌بین و خوش گمان باش! اگر كسی به خدا خوش گمان باشد، خدا همراه گمان خوب اوست…»»[3]
حضرت به اصحاب خویش یادآور می‌شوند که آن‌ها مانند آل داوود بوده؛ پس باید برای خدا کار کرده و از او تشکر کنند.
باید به یاد داشته باشیم خدایی که در گذشته به افراد نعمت عطا کرده است؛ اکنون نیز نعمات آن‌ها را حفظ و در آینده نعمات جدید عطا خواهد کرد. این‌گونه نیست که اگر کسی تنگ روزی شد؛ قطعا بدبخت می‌شود. کسی که به خداوند گمان نیکو داشته باشد؛ خداوند نیک او را اجرا خواهد کرد.
تاریخ جلسه: 86/11/15
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
[1] نام دو پادشاه ثروتمند
[2] سوره مبارکه سبأ، آیه12
[3] تحف العقول، النص، ص448
