عامل هلاکت آدمی

یکی از درخواست‌های بنده از خدای سبحان در روز عرفه این است:

«… وَ لَا تُهْلِكْنِی بِمَا أَسْدَیتُهُ إِلَیكَ»

«…خدایا؛ مرا به سبب آن‌چه که به سوی تو هدیه می‌فرستم؛ یکباره هلاک مکن»

اعمال ناخالص، زمینه‌ساز هلاکت آدمی

اسداء به معنای اهداء می‌باشد.

گاهی فرد گمان می‌کند اعمال صالحی که به پیشگاه خداوند تقدیم کرده در نهایت کیفیّت و کمیّت است اما بعد معلوم می‌شود که آن اعمال نه تنها کیفیّت و کمیّت لازم را نداشته بلکه بسیار خراب و ناقص بوده و زمینه‌ساز هلاکت فرد می‌شود.

گاهی فرد برای انجام کاری دو انتخاب دارد؛ یا این کار را انجام ندهد یا بی‌اخلاص انجام دهد. در این موقعیت، بهتر است آن کار ترک شود زیرا کار بی‌اخلاص نمونه‌ای از شرک است و شرک بالاترین ظلم می‌باشد:

«إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظیم»[1]

عمل ناخالص زمینه‌ساز هلاکت فرد شده و کدورت خاصی در زندگی ایجاد می‌کند، زیرا فرد گمان می‌کند عمل خالص انجام می‌دهد و از این بابت آسوده خاطر است و تلاشی برای به دست آوردن اخلاص نمی‌کند.

البته لازم به تذکر است که هر فردی باید نهایت تلاش خود را برای به دست آوردن اخلاص در رفتار و گفتار به کار گرفته و به اخلاص برسد.

تاریخ جلسه: 1397/11/1- جلسه 9

«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»

[1] سوره مبارکه لقمان، آیه13