بیشترین هدایا
در فرمایشات حضرت موسی ابن جعفر آمده است:
«بالاترین درجه و بیشترین عطایا برای کسی است که قبر پسرم علی را زیارت کند.»[1]
آری در روز قیامت در بین زائران معصومین برترین مقام و بیشرین هدایا برای زائران علیبنموسیالرضا علیهالسلام در نظر گرفته شده است.
نمیدانم چه معجونی است زیارت این سلطان رئوف که چنین قدر و منزلتی برای زائر با معرفت خود به ارمغان میآورد؟!
علیبن موسیالرضا! امام رئوف و مهربانم!
زیارت با معرفتی نصیبم فرما تا هم قدر آن را بدانم و هم در قیامت مرا قدر و منزلت بخشد.
هر آنکـه جانب اهـل خـدا نگـه دارد
خداش در همه حال از بلا نگه دارد
گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان
نگاه دار سر رشته تا نگه دارد
سر و زر و دل وجانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد
جایگاه زائر امام رضا (ع)
در روز قیامت برای زائر علیبنموسیالرضا علیهالسلام چنان جایگاه رفیعی تدارک دیده شده که برای هیچ یک ازحضرات معصومین وجود ندارد.
گویا مقام زائر امام هشتم شیعیان از زائر رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله و امیرالؤمنین علیهالسلام و حتی زائر اباعبدالله علیهالسلام نیز برتر است.
و این مطلب در روایتی در کتاب کامل الزیارات آمده است:
«بَنَى لَهُ مِنْبَراً حِذَاءَ مِنْبَرِ رَسُولِ اللَّهِ وَ عَلِيٍّ ع حَتَّى يَفْرُغَ اللَّهُ مِنْ حِسَابِ الْخَلَائِقِ فَرَأَيْتُ بَعْدَ [ذَلِكَ] أَيُّوبَ بْنَ نُوحٍ وَ قَدْ زَارَ فَقَالَ جِئْتُ أَطْلُبُ الْمِنْبَرَ.»[2]
در آن روز پر ترس و هراس قیامت که هیچ کس را پای گریزی نیست، برای زائران امامان معصوم جایگاه هایی بنا میشود اما برای زائران حضرت علی ابن موسی الرضا جایگاهی به موازات جایگاه رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله و امیرالمؤمنین علیهالسلام تدارک دیده شده است مخصوص کسانیکه در دنیا امام هشتم شیعیان را زیارت کرده اند و آنها در آن روز از هر نگرانی و اضطرابی در امان هستند.
پس اگر چنین جایگاه متعالی برای زائر او در قیامت متصوّر است قطعاً چنین زائری در دنیا نیز از حیاتی خداپسند و به دور از هوی وهوس برخودار است رسیدن به مقامی در کنار پیامبر صلّیاللهعلیهوآله و امیرالمؤمنین علیهالسلام در روز قیامت مستلزم زندگی پاک دنیوی است.
علیبنموسیالرضا! امام رئوف و مهربانم!
بارها و بارها مرا به بارگاهت خواندهای اما نمیدانم آیا نام زائر برمن میگذاری؟! آیا به حقیقت زائر شده ام تا لیاقت هم جواری با بهترین و پاکترین مخلوقات عالم را بیابم؟!
کاش در این آمد و رفت ها روزی به حقیقت زائر شده و شایستگی هم جواری پیامبر صلّیاللهعلیهوآله و امیرالمؤمنین علیهالسلام را بیابم.
برتخت جم که تاجش معـراج آسمان است
همت نگر که موری با این حیارت آمد
امـروز جای هـرکس پیـدا شود ز خـوبان
کان ماه مجلس افروز اندر صدارت آمد
دریـاب مجلس او دریـاب وقت و دریاب
هان ای زیان رسیده وقت تجارت آمد
مهلت به بدهکار
در روایت آمده است: روزی فردی خدمت حضرت علیبنموسیالرضا علیهالسلام رسید و عرض کرد:
مولای من اینکه خداوند در قرآن میفرماید «فَنَظِرَةٌ إِلَى مَيْسَرَةٍ»[3] ؛«بدهکار را مهلت دهید» تا برایش گشایش شود و بتواند بدهی خود را بپردازد چه مدت باید به او فرصت دهیم؟! آیا حد و اندازه ای برای آن تأیین شده است؟
حضرت فرمودند: بله
میپرسد: اگر مالی ندارد و ارثی هم به او نمیرسد چگونه باید بدهیاش را بپردازد؟
حضرت در پاسخ میفرمایند:«آنقدر به آن شخص مهلت دهید تا خبر بدهی او به گوش امام برسد زیرا در این صورت امام بر خود واجب میداند پرداخت بدهیاش را به عهده گیرد.»[4]
یا علیبنموسی الرضا! امام رئوف و مهربانم!
من همان بدهکاری هستم که به شما و خدا و خلق خدا بدهکارم؛ حق خدای سبحان را در انجام واجبات آنگونه که شایسته است به جا نیاوردم و اجر رسالت پیامبر اکرم صلّیاللهعلیهوآله را ـ که مودّت اهل بیت است ـ ، نپرداخته و در این وادی گامی بر نداشتهام. همواره مدیون رنج و زحمات شما حضرات معصومین علیهمالسلام میباشم.
به خلق خدا نیز مدیونم؛ به امام زمانم به والدین و فرزندان و بستگانم و … میدانم در ایفای حق خلق نیز کوتاهی کردهام.
یا ملجاء الرّعایا!
اکنون آمدهام تا خبر بدهیهایم را به گوش شما برسانم و میدانم شما نمیپسندید که با کولهباری از بدهکاری دنیا را ترک کنم.
امام مهربانم!
جانم فدای مهر و محبت پدرانهات، همواره شرمنده لطف و عنایت شما بوده و هستم، پس تا فرصت باقی است در ایفای این حقوق یاریام نمایید.
ز سـائلان حریمـت نظـر نمیبندی
بلی به مردم بیچاره در نمیبندی
تویی رضا و به نومیدیم رضـا ندهی
تویی کریم و در خانه بر نمیبندی
گره زدم به ولای تو هستی خود را
بدین امید که به جای دگر نمیبندی
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
[1] كامل الزيارات، ص308: أَنَّ أَعْلَاهُمْ دَرَجَةً وَ أَقْرَبَهُمْ حَبْوَةً مَنْ زَارَ قَبْرَ وَلَدِي عَلِيٍّ ع
[2] کامل الزیارات صفحه305 : حضرت ابوجعفر علیه السلام فرمودند: كسى كه قبر پدرم را در طوس زيارت كند، خداوند گناهان سابق و لاحقش را بيامرزد و برايش منبرى در مقابل منبر رسول خدا و حضرت على عليهما السّلام بنا مىشود تا خلائق از حساب فارغ شوند.
[3] سوره بقره، آیه 280
[4] بحارالأنوار، ج100، ص152