شرح اسامی و القاب ـ بخش اول

ضرورت شناخت امام زمان (عج)

 

بررسی و شناخت حضرات معصومین بالاخص حضرت ولی عصر نه تنها بر هر مسلمان واجب است كه وجوب شناخت، فوری و آنی است.

در روایت معروفی از امام صادق علیه‌السلام آمده است

«مَنْ مَاتَ لَا یعْرِفُ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً»[1]

«كسی كه بمیرد و امام زمانش را نشناسد با مرگ زمان جاهلیت مرده است.»

 

در روایت دیگری از امام باقر علیه‌السلام آمده است:

«مَنْ أَصْبَحَ مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ لَا إِمَامَ لَهُ مِنَ اللَّهِ عَادِلٌ أَصْبَحَ تَائِهاً مُتَحَیراً»[2]

«هر كس از افراد این امت صبح كند در حالیكه امام و جلوداری از طرف خدا ندارد صبح كرده در حالیكه سرگردان و متحیر و گمراه است»

و در ادامه این روایت آمده است:

«إِنْ مَاتَ عَلَى حَالِهِ تِلْكَ مَاتَ مِیتَةَ كُفْرٍ وَ نِفَاقٍ»

«و اگر این فرد در این حال بمیرد كافر و منافق از دنیا رفته است.»

 

در میان كتب روایی شیعه روایتهای فراوانی وجود دارد كه اشاره به وجوب شناخت امام زمان (عج) دارد.

معرفت ما در جایگاه رفیع امام زمان (عج) هیچ تاثیری بر جای نخواهد گذاشت بلكه معرفت آنان به فرد كمك می‌كند تا از سرگردانی و حیرت و ضلالت نجات یابد.

هر زائر در دعای زمان غیبت می‌خواند:

«اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی…»[3]

«خدایا اگر حجتت را به من معرفی نكنی من دینم را گم می‌كنم و گم كردن دین سخت‌ترین درد است كه درمان آن تنها به دعای صاحب الزمان(عج) صورت می‌گیرد.»

 

شناخت امام زمان (عج) از طریق قرآن

 

حضرات معصومین قرآن ناطق هستند و معرفت نسبت به آنها از حیطه شناخت انسان ناقص بیرون است از همین رو با توجه به آیات قرآن جایگاه حضرت را در لابه لای قرآن صامت بررسی می‌كنیم.

قرآن در سوره مباركه شمس آیات 1تا3 می‌فرماید:

«وَ الشَّمْسِ وَ ضُحَئهَا وَ الْقَمَرِ إِذَا تَلَّئهَا وَ النَّهارِ إِذا جَلَّئها»[4]

«به خورشید و گسترش نور آن سوگند، و به ماه هنگامى كه بعد از آن درآید، و به روز هنگامى كه صفحه زمین را روشن سازد»

امام باقر علیه‌السلام از اباعبدالله (امام حسین علیه‌السلام) نقل می‌كنند: شخصی تفسیر این آیات را از امام حسین علیه‌السلام درخواست كرد. امام فرمودند: «الشَّمْس» وجود مقدس پیامبر اعظم هستند و «الْقَمَر» وجود مقدس امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند كه به دنبال خورشید ظاهر می‌شوند.

«وَ النَّهَارِ إِذَا جَلَّئهَا» قائم آل محمد (عج) كه زمین را پر از عدل و داد می‌كند بعد از اینكه مملو از جور و ستم شده بود.

بنابراین وجود خورشید، ثقل عالم است كه اگر خورشید نباشد نظام عالم به هم می‌خورد و باید توجه داشت كه زمین باید رو به خورشید باشد تا روز به وجود آید و اگر نه همیشه شب است.

 

روز حقیقی در گرو ارتباط با امام زمان (عج) به ثمر می نشیند

 

وجود مقدس امام زمان، نهار هستند، نهار یعنی زمان تلاش خاص، و زمانیكه تلاش در وقت خودش انجام گیرد شور و نشاط می‌آورد بنابراین اگر بخواهم در این عالم تلاش داشته باشم در گرو اعتقاد به حضرت ولی عصر (عج) است كه این سعی به ثمر می‌رسد و آنگاه نهار را زمان غلبه بر ظلمت تعبیر كرده‌اند.

بنابراین با ارتباط با حضرت روز حقیقی زندگیمان ایجاد شده كه حركت و تلاش در آن خستگی ناپذیر است.

 

«برگرفته از کلام استاد زهره بروجردی»

 

 


[1] بحار الانوار، ج23،ص 89

[2] بحار الانوار، ج23، ص87

[3]  کافی ، ج1، ص337

[4] کافی، ج 8، ص 50

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *