تعیین و شناخت هدف
اولین گام در مسیر موفقیت شناخت هدف است. انسان باید به خوبی بداند هدف از حیات دنیوی او چه بوده، با طی کدام مسیر و با کدامین توشه به بهترین و کامل‌ترین هدف نائل می‌شود.
همچنین باید بداند که از کجا آمده و توانایی‌های او برای این مسیر چه میزان است.
خداوند سبحان پاسخ به همه این سؤالات را در یک جمله بیان می‌فرماید:
«إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَا جِعُونَ»[1]
«همانا ما از آنِ خداهستیم و به سوی او باز می‌گردیم»
مبدأ حرکت و مقصد آن خداوند است.
فردی که هدف خود را صحیح انتخاب نکرده و مقصد نهائی را نشناخته باشد، چنانچه پس از مدتی در‌یابد که تلاش بیهوده داشته، دچار کسالت و پشیمانی می‌شود. چراکه تلاش را در جهت رسیدن به هدفی مصروف داشته که مَجازی بیش نبوده است. این سرخوردگی، گاه با افسردگی و ناامیدی و گاه با انحراف وپوچی همراه خواهد بود.
برای پیش‌گیری از این معضل، اتخاذ مسیر شرع به عنوان نقشه‌ی راه، ضروری است. این التزام، همان تدین است که از لوازم موفقیت می‌باشد.
رسیدن به کمال هدف هر انسانی است . اما راه رسیدن به آن نزد افراد متفاوت است. هر فردی بنا بر جایگاهی که دارد، راهی را بر‌می‌گزیند تا با بهترین عملکرد به مقصدی متعالی برسد.
چنانچه پیشرفت یک جانبه باشد و همه شئون فرد را دربرنگیرد ناهماهنگی حاصل، امور زندگی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
به عنوان مثال اگر فردی صرفاً توجه به معنویات داشته و مادیات را به طور کامل فراموش کند در میانه راه مرکب جسم او، توان طی طریق را از دست خواهد داد. همچنین کسی که صرفاً به امور مادی پرداخته و معنویات را کاملا فراموش کرده یقیناً دچارتناقض روانی شده به بن‌بست می‌رسد.
شریعت ضمن یادآوری توانایی‌ها و قابلیت‌های افراد، به آنان توصیه انتخاب هدفی بزرگ وارزش‌مند را دارد. زیرا علاوه بر توانمندی خدادادی، امداد و اعانت او نیز در این مسیر شامل حال بندگان خواهد شد.
تاریخ جلسه: 90/3/31 ـ جلسه 1
«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
[1] سوره مبارکه بقره، آیه156
